Атамекен
Тоқшын с. – 1864 жылы пайда болған. Село Тоқшын байдың жерлерінде пайда болған, осы себептен ауыл атауы Тоқшын. Бүгінгі күнде селоның тұрғындар саны 2367 адамды құрайды, 19 ұлттар бар: (орыстар, қазақтар, украиндер, немістер, белорустар, татарлар, эстондар, поляктар,литвалықтар, мордвиндер, сығандар, чуваштар, чехтер, шешендер, удмурттар, молдавандар, армяндар, марийлер, буряттар). Тоқшын селосында көрнекті тұлға Тоқшын орта мектептің директоры, социалистік еңбектің қаһарманы - Руслан Камбулатович Бекузаров тұрған. Ардагерлер: Виктор Цапов – жүргізуші, Виктор Никитович Ревков – механизатор, Анастасия Андреевна Максимовская – веттехник (қазіргі уақытта зейнеткер), Афанасий Артемович Климин – еңбек жетістікке үшін Ленин орденімен марапатталған, Петр Владимирович Лукашевич, Владимир Дмитриевич Ерхов, Анатолий Федорович Полькин, Виктор Михайлович Дубовик – Чапаев атындағы совхоздың слесарлары. Мектеп гимназияның бұрынғы директоры, еңбегі сіңген мұғалім – Тамара Ваховна Эдельханова тұруда. Ұлы Отан Соғысы уақытында фронтқа 492 адам кетген, фронттан 402 соғыс қатысушылары қайтып келді, 3 Тоқшын орта мектепте оқытқан. Қазіргі уақытта Тоқшын с. – 1 жауынгер интернационалист, 1 Чернобыл АЭС апатты жоюда қатысқан, 92 тыл еңбеккерлері, соның ішінде 3 «ҰОС уақытында қажырлы еңбек үшін» медалдармен марапатталған. Тоқшын село аумағында келесі мемориалдар, ескерткіштер орналасқан: 1. Азаматтық соғыс қаһармандарына ескерткіш – 1967-1968 жылдары салынған. 2. Даңқ мемориалы – 1965 жылы ҰОС Жеңісінің 20 жылдығына ашылған. 3. В.И.Ленин ескерткіш Округтің аумағында 23 көлдер орналасқан, соның ішінде ең үлкендері: Долгое, Большие Токуши, Малые Токуши,Моховое, Горькое, Көктерек, Пестрое. Округ аумағынан дариялар өтпеген. Камышлов с. – бөлім, 17 ғасырда казак станция болып құрылған, Полудина бекініс пен Петр және Павл бекініс арасында редут ролін атқарған. Гарнизон нан алып келуіне қатты қиыншылыққа бастан кешірген, сонда казактар нан егумен айналысуға мұқтаж болған. Казактардың бөлігі нан өсіру және бір уақытта әскери қызметін алып бару міндетті болған. Бірақ күзде жиналған астық наның және жемшөп мәселесін шешуге өтте аздық болған. Ескі және жаңа бекініс арасындағы жер бостықты игеруге мұқтаж болды. Осы факт Орта Есіл жанын диқаншылармен тұруға негізгі рольі болған. Горькая Линия әкімшілігі 18 ғасырдың екінші жартысында өлкеде егіншілікті игеруін жасау және қазақ ру басшыларына нан егу, пішен жинау, мал үшін баспана салуға кеңес берген. Селоның атауы станцияның айналасындағы қамыс өскен көп көлдерден пайда болған. 19 ғасырдың бірінші жартысында отырықшы және диқаншылық қазақ шаруашылығы ақырындап көбейді. 1864 жылда көл жағасында, кейін Придворный аталған, Тоқшын ауылы пайда болған. Село Тоқшын бай жерлерінде пайда болған, содан «Тоқшын» атауы пайда болған. Тоқшын селоның бөлігі, бұрын Александровка с. бөлімі болған, 19 ғ. аяғында 20 ғ. бастарында қоныс аударған немістермен құрылған. Темір жол құрылуы Тоқшын с. дамытуын жасаған. 1892-94 жылдар Челябі – омбы темір жол бөлігі салынды, ал 1894 жылдың 11 маусымында Петропавл қ. және Тоқшын с. тұрғындары бірінші поезді қарсы алған, ол облыстың елді мекендердің тарихында жаңа кезеңнің белгіленген. Темір жол арқасынан село қоныс аударғандар үшін тартымды болды, 1910 жылда ол 3 көшеге көбейді. 1917 жылдың 10 сәуірден селолық кеңес пен уездік кеңес істеуді бастаған. Уездік кеңес өнердің селолық тұрғындардың ісімен айналысқан. Селолық кеңестер жер қарым қатынастарды реттеген, жерді жырту және пішен жинау уақыт ережесін белгіленген. Жер жалгерлігі жойылған. Селолық кеңестер қазіргі заман түсінуде өзінің жұмысын 30 жылдардан 1996 жылдарға дейін істеген. 1996 жылы селолық кеңестер ,селолық округ әкімдіктерге өзгертілген, сондықтан селолық кеңес төрағасы селолық округ әкімі болған. 1920 жылдың аяғында жас республика бейбітшілік жасағыш өмірге өтуде. Осы уақытының ең маңызды мақсаты білім мен мәдениетін дамыту болған. Тоқшын селосында төрт жылдық қойма бөлмеге лайықталған екі бөлмеге жайласқан мектеп болған. 1921 жылда темір жолдық бастапқы мектеп ашылды, онда оқу екі сменада екі сыныпта өткізілген. Бұрынғы шіркеу мектебі Камышлово селосында кеңес кезенде бастапқы болған, оқулық бұрынғы шіркеуде және поп үйінде өткізілген. Камышлово селосында бірінші мұғалімдер Жарних және Касияненко. Приходская мектебі Тюмен хуторда да істеуде. Тоқшын селосында бұрынғы шіркеу бөлмесінде селолық клуб және оқу үйі болған. 1928 жылда СССР де селолық шаруашылығының ұжымдасу басталды, жеке диқаншылық шаруашылықтар үлкен социалистік шаруашылыққа бірлестірген – колхоздарға. Осы жылда Тоқшын селосында ауыл шаруашылық артель пайда болған. Тюменка хуторында Чапаев ат. колхоз пайда болды, Камышловода – «Путь Ильича» колхоз, Александровка с. «Искра» колхоздары пайда болған. 1961 жылдың 22 ақпанында ауыл шаруашылық өнерін ұжымдау мемлекеттік бағытына сәйкес селолық кеңес аумағында колхоздарды бірлестіру болды, оны Чапаев ат. совхоз деп атады. Онынң құрамына Чапаев ат. колхоз (Тюменка с.,Токушис.) кірді және бірінші бөлім болды, «Искра» колхозы екінші бөлім (Александровка с.), «Путь Ильича» колхоз үшінші бөлім (Камышлово с.). Совхоздың жалпы алаңы – 35 мың га, мамандығ – сүт – еттік мал шаруашылығымен астық шаруашылығы. Тюменка с.- 19 ғасырдың аяғында салынған, «столыпинская реформа» дан жаңа қоныс аударған немістерден пайда болған (1906-1916ж.ж). Қоныс аударғандардың легі Таврический губерниядан келген (Крым). Ұлы Отан Соғыс уақытында Тюменка с. Поволжьедегі қоныс аударған және жазаланған немістерден өскен және үлкеген. Тюменка селоның аумағында 12 ұлттыр тұрады: (қазақтар, орыстар, немістер, украиндер, белорустар, татарлар, поляктар, литвалықтар, удмурттар, чуваштар, марийлер, азербайжандар).
